Een goed uitgevoerd re-integratietraject is niet alleen in het belang van de werknemer, maar zeker ook in het belang van de werkgever. Deze is immers wettelijk verantwoordelijk en kan flinke extra kosten krijgen als hij deze verantwoordelijkheid niet of onvoldoende (aantoonbaar) heeft genomen.
Werkhervatting: snel en passend!
Bij een re-integratietraject draait het uiteindelijk om werkhervatting buiten het bedrijf waar men op dat moment in dienst is. Vaak wordt er van uitgegaan dat het om zo snel mogelijke werkhervatting dient te gaan maar dat is niet geheel terecht. Een tweede spoortraject is niet alleen gericht op een zo snel mogelijke werkhervatting maar ook op een passende werkhervatting. Mocht de werkgever terugvallen in arbeidsongeschiktheid dan begint de re-integratie verplichting opnieuw maar dan voor de nieuwe werkgever. En daarmee heeft men het probleem wel verschoven maar ontstaan er ook onnodige knelpunten en extra kosten die voorkomen kunnen worden door ook gericht op zoek te gaan naar een passende werkhervatting.
Wederzijdse inspanningen bij re-integratie
De Wet Verbetering Poortwachter geeft duidelijkheid over de te verrichten, wederzijdse, inspanningen bij re-integratie van (langdurig) zieke medewerkers. De te volgen stappen zijn helder en daarbinnen is ruimte om deze zo passend mogelijk in te richten. Zo is een werkgever vrij om de re-integratie zelf uit te voeren of daar een externe partij voor in te huren. Ook bepalen werkgever en werknemer samen of het traject er passend is. Dat kan een individueel coachingstraject zijn, maar ook bijscholing of omscholing. In alle gevallen gaat het erom of het past bij de mogelijke belastbaarheid van de (gedeeltelijk) herstelde werknemer, zodat deze daarmee zijn kansen en mogelijkheden op de arbeidsmarkt kan vergroten.
Maak afspraak
